Geruchten hebben altijd een eigen dynamiek. Waar de een ze wegwuift als fantasie, ziet de ander er een verborgen patroon in. In de marge van het internet is er nu een verhaal opgedoken dat alles weg heeft van een moderne thriller. Niet langer zou het incident rondom een bekende spreker te verklaren zijn als een actie van een eenling, maar als een geavanceerde operatie uitgevoerd door iemand die dichtbij stond, iemand die getraind is tot in de kleinste details.
Volgens de speculatie was er helemaal geen klassieke schutter aanwezig. Geen man op een dak met een vizier gericht op zijn doelwit. Nee, dit verhaal schetst een scenario waarin een zogenoemde “groene” betrokken was: een specialist die geoefend is om vanuit een onverwachte hoek te opereren. Het doet denken aan theorieën rond historische gebeurtenissen, waar ook werd beweerd dat de dreiging niet van bovenaf, maar van dichtbij kwam.
De man in het wit en de bril van de toekomst
Een van de meest intrigerende elementen in dit verhaal is de aanwezigheid van een man in het wit. Niet zomaar een omstander, maar iemand die constant bezig leek met zijn telefoon. In het gerucht wordt hij gezien als de spil van de operatie. Zijn toestel was volgens de verhalen niet slechts een smartphone, maar onderdeel van een systeem. Het beeld zou “geprojecteerd” worden op een slimme bril, een futuristisch hulpmiddel waarmee de groene man perfect kon richten.
De suggestie is dat in de tweede screen van de beelden te zien is hoe de spreker net wordt ingedrukt, een fractie van een seconde voor het moment dat de verwonding zichtbaar wordt. Het zou een aanwijzing zijn dat de actie niet lukraak was, maar met chirurgische precisie werd uitgevoerd.
De groene man blijft kalm
Wat dit scenario extra spannend maakt, is het gedrag van de groene man. In de beelden die worden geanalyseerd, lijkt hij zich niet te gedragen zoals een paniekerige omstander. Geen schrikreactie, geen onrustige blik. In plaats daarvan beweegt hij gecontroleerd, alsof hij dit vaker heeft meegemaakt. Hij stapt een paar passen naar achteren, alsof hij exact weet wat er gaat komen. Die kalmte voedt de gedachte dat hij meer wist dan de rest, en dat zijn rol cruciaal was.
Het detail dat wordt aangehaald, is dat hij niet eens omkijkt. Waar anderen verstijven of vluchten, blijft hij koel en berekend. Het beeld dat hieruit ontstaat, is dat van een geoefende professional, iemand die voorbereid is en zijn taak kent.
Het rookgordijn van de decoy
Maar een geheime operatie werkt nooit met één pion. Er wordt ook gesproken over een “decoy”. Deze zou al eerder hebben ingegrepen, niet om te raken, maar om de aandacht af te leiden. Het publiek en de beveiliging zouden zo in verwarring raken, waardoor de werkelijke actie onopgemerkt kon plaatsvinden.
In de chaos die volgde, verdween de decoy in de menigte. Mensen schreeuwden, renden alle kanten op, en in die paniek kon de afleidingsman simpel wegsmelten tussen de massa. Voor de buitenwereld leek het alsof de dreiging al was geneutraliseerd, maar in werkelijkheid had de groene man zijn werk al gedaan.
Parallellen met het verleden
Het is geen toeval dat velen meteen denken aan historische gebeurtenissen. Ook daar zijn decennia later nog altijd mensen die twijfelen aan de officiële lezing. Was het werkelijk de kogel van bovenaf, of zat het gevaar dichterbij dan men wilde erkennen?
Het idee dat de geschiedenis zich herhaalt, geeft dit verhaal een extra lading. De gelijkenissen – een onverwachte hoek, een man dichtbij, een rookgordijn – zijn te opvallend om te negeren, zo stellen de aanhangers van deze theorie.
De kracht van het gerucht
Of dit alles waar is? Daar gaat het in feite niet eens om. Wat telt, is de fascinatie die ontstaat. Mensen zijn van nature op zoek naar verklaringen, vooral als officiële versies niet alle vragen beantwoorden. Elk detail – een groene trui, een man met een telefoon, een blik die te kalm is – kan dan opeens symbool worden voor iets groters.
En zo groeit een verhaal uit tot een mysterie. Misschien is het pure fantasie, misschien zit er een kern van waarheid in. Maar in een tijd waarin beelden eindeloos worden geanalyseerd, vertraagd en opnieuw bekeken, kan een simpel detail genoeg zijn om een complete theorie te voeden.
Een operatie in de schaduw
Wat overblijft, is een spannend beeld: een onzichtbare operatie, strak gepland en uitgevoerd door mensen die weten wat ze doen. De groene man als sleutel, de man in het wit als coördinator, de decoy als afleider. Alles op elkaar afgestemd, alsof het een choreografie was die al honderd keer geoefend was.
En zoals altijd bij dit soort verhalen: het echte antwoord zal waarschijnlijk nooit gegeven worden. Maar juist dat maakt het interessant. Want zolang er ruimte is voor twijfel, zal de verbeelding zijn werk doen – en zullen mensen fluisteren over die ene groene man, die kalm bleef toen iedereen in paniek raakte. Beelden op de volgende pagina: